پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

حرمت و جایگاه رفیع بقیع در بین مسلمانان دارای سابقه‌ای تاریخی است. بقیع به خاطر قدوم مبارک رسول خدا و ائمه معصومین علیهم السلام و دفن چهار تن از امامان علیهم السلام و سایر مؤمنان، شهیدان ونیکان، دارای شرافت زیادی است.

بقیع در زمان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نیز زیارتگاه بود و آن حضرت برخی شب‌ها خانه را ترک می‌کرد، تنها به بقیع می‌رفت و در آنجا به راز و نیاز با خدا می‌پرداخت. اما این مکان پر عظمت از سوی دشمنان اسلام مورد حمله و تخریب قرار گرفت.در هشتم شوال سال ۱۳۴۴ هجری قمری پس از اشغال مکه، وهابیان به سرکردگی عبدالعزیزبن سعود روی به مدینه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال نمودند، به تخریب قبور ائمه بقیع و دیگر قبور پرداختند و ضریح فولادی ائمه بقیع را که روی قبور امام مجتبی، امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم السلام قرار داشت از جا در آوردند( دومین تخریب بقیع).عبدالوهاب ادعا می‌کرد گنبد‌های ساخته شده بر قبور ائمه بدعت است و بعضی از اعمال انجام شده شرک می‌باشد و، چون سلاطین عثمانی اعتراضی بر این وضعیت ندارند و در سایه پرچم حکومت آن‌ها این کار‌ها انجام می‌گیرد، بنابراین مؤید شرک هستند. از جمله قبوری که در حمله ددمنشانه وهابیت به مقدسات مسلمین ویران گردید، بارگاه و مقبره‌امام حسن مجتبی (ع)، امام سجاد (ع)، امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) بود.

در خود بنایی و مناره‌ای و گنبدی جای نداده و بوی غربتش حلقوم‌های پر از درد را می‌فشارد، غربت واژه غریبی است برای توصیف این همه تنهایی، این همه مظلومیت و هتک حرمت واژه عجیبی است در برابر آن همه ظلم، ناسپاسی و جهالت.